Surabaya
Door: Ferry
12 Juni 2014 | Indonesië, Soerabaja
Op 11e juni was de transfer van Sanur naar Surabaya waar een wolk breuk ons verwelkomde en tot in de avond duurde. Niets te vertellen dus.
De 12e hebben we een Surabaya old town tour gemaakt, van Zus Inge uit Duitsland hebben we 2 adressen ( uit 1951 ) van huizen waar we hebben gewoond. Onze missie was deze ardessen eventueel te vinden na ongeveer 62 jaar.
Moon onze engels sprekende gids heeft dus al een toer voor 4 uren uitgezet langs de oude binnenstad waar de geur van tempo doeloe nog hing en huizen van Nederlandse makelij zich staande houden.
Surabaya de op 2 na grootse stad van Indonesie maar veel schoner en mens vriendelijker dan Jakarta met even veel verkeer maar met minder lawaai omdat volgens Moon ze elkander begrepen en iedereen werk heeft.
Dus onze missie moest eerst en we vonden de Djalan Perak Barat 233 waar we hebben gewoond voor ons vertrek naar Nederland. Even een gevoel van weer dat kleine jochie zijn die overal opklom en op zijn kop kreeg om dingen die leuk waren en niet mochten. Even weer de bewaker voor je geest halen die je moest beschemen tegen alles wat met oorlog te maken had en waar hij toen zat als wij thuis bleven. Een bewaker van nu zei mij dat er geen foto gemaakt mocht worden, ons huis is een bankgebouw geworden met bewaking. Moon vertelde een van de anderebewakers waarom we er zijn, de bewaker belde zijn broer die er de baas is. ondertussen kon ik het gebouw beter bekijken en zag dat een bijgebouw de bank en ons huis een soort van kantoor was. In dat bijgebouwtje woonde vroeger een tekenaar mijnheer de Haas die in onze garage woonde en als studio gebruikte. Ze hebben gewoon voor de bestaande huizen een muur opgetrokken over de hele breedte in de zelfde kleur geverfd en daar de logo van de bank op gezet.Van de baas mochten we verder komen, achter huis waren de keukens weg gesloopt ook de hutjes van de bediendes maar de muur stond er nog nu zonder glas bovenop, achter de muur was toen een stuk braak terrein nu reikt de kampong ( achterbuurt ) tot de muur.
Men vond het best leuk dat wij er waren en hadden de bewakings bazen op onze hand en ze wilden met ons op de foto, kort gezegd we hebben er een paar vrienden bij in Surabaya.
Na de lunch in het oude huis van de krettek sigaretten fabriek en de bezichtiging daarvan reden we langs de oude nu verlaten gevangenis en nog enkele belangrijke oude gebouwen. Veel werd er over de rode brug verteld die een grote rol heeft gespeeld in het verzet van Surabaya door betyaks ( fiets taxi s) tegen de Engelse overheersing, daarom hebben ze er nu een vaste standplaats gekregen.
Tegen de avond verbaasde Annemarike zich over de snelheid van de invallende duisternis toen ze het postkantoor binnen ging was het nog licht toen ze buiten kwam aarde donker, bij het postkantoor heeft Annemarike postzegels voor haar kaarten gekocht.
Als laatste hebben we de trein kaartjes naar Semarang gecheckt of gehaald.
Na het avond eten werden er plannen voor de volgende dag en eventueel dagen besproken zodat afdeling planning en organisatie deze konden uitwerken.
De 12e hebben we een Surabaya old town tour gemaakt, van Zus Inge uit Duitsland hebben we 2 adressen ( uit 1951 ) van huizen waar we hebben gewoond. Onze missie was deze ardessen eventueel te vinden na ongeveer 62 jaar.
Moon onze engels sprekende gids heeft dus al een toer voor 4 uren uitgezet langs de oude binnenstad waar de geur van tempo doeloe nog hing en huizen van Nederlandse makelij zich staande houden.
Surabaya de op 2 na grootse stad van Indonesie maar veel schoner en mens vriendelijker dan Jakarta met even veel verkeer maar met minder lawaai omdat volgens Moon ze elkander begrepen en iedereen werk heeft.
Dus onze missie moest eerst en we vonden de Djalan Perak Barat 233 waar we hebben gewoond voor ons vertrek naar Nederland. Even een gevoel van weer dat kleine jochie zijn die overal opklom en op zijn kop kreeg om dingen die leuk waren en niet mochten. Even weer de bewaker voor je geest halen die je moest beschemen tegen alles wat met oorlog te maken had en waar hij toen zat als wij thuis bleven. Een bewaker van nu zei mij dat er geen foto gemaakt mocht worden, ons huis is een bankgebouw geworden met bewaking. Moon vertelde een van de anderebewakers waarom we er zijn, de bewaker belde zijn broer die er de baas is. ondertussen kon ik het gebouw beter bekijken en zag dat een bijgebouw de bank en ons huis een soort van kantoor was. In dat bijgebouwtje woonde vroeger een tekenaar mijnheer de Haas die in onze garage woonde en als studio gebruikte. Ze hebben gewoon voor de bestaande huizen een muur opgetrokken over de hele breedte in de zelfde kleur geverfd en daar de logo van de bank op gezet.Van de baas mochten we verder komen, achter huis waren de keukens weg gesloopt ook de hutjes van de bediendes maar de muur stond er nog nu zonder glas bovenop, achter de muur was toen een stuk braak terrein nu reikt de kampong ( achterbuurt ) tot de muur.
Men vond het best leuk dat wij er waren en hadden de bewakings bazen op onze hand en ze wilden met ons op de foto, kort gezegd we hebben er een paar vrienden bij in Surabaya.
Na de lunch in het oude huis van de krettek sigaretten fabriek en de bezichtiging daarvan reden we langs de oude nu verlaten gevangenis en nog enkele belangrijke oude gebouwen. Veel werd er over de rode brug verteld die een grote rol heeft gespeeld in het verzet van Surabaya door betyaks ( fiets taxi s) tegen de Engelse overheersing, daarom hebben ze er nu een vaste standplaats gekregen.
Tegen de avond verbaasde Annemarike zich over de snelheid van de invallende duisternis toen ze het postkantoor binnen ging was het nog licht toen ze buiten kwam aarde donker, bij het postkantoor heeft Annemarike postzegels voor haar kaarten gekocht.
Als laatste hebben we de trein kaartjes naar Semarang gecheckt of gehaald.
Na het avond eten werden er plannen voor de volgende dag en eventueel dagen besproken zodat afdeling planning en organisatie deze konden uitwerken.
-
13 Juni 2014 - 19:26
Josef En Inge:
Bij ieder verslag is het nét of we er ook bij zijn , en kan me voorstellen hoe jij je voelt Ferry als je het "oude huis " terug ziet, het is dan een emotioneel moment.
Natuurlijk is het fijn dat jullie toestemming kregen om tóch een kijkje te nemen achter het huis , want dan komen nóg meer herinneringen van hoe het vroeger geweest was.
En nu jullie in Semarang zijn , is daar beslist weer wat nieuws te beleven, en blijven we jullie " volgen" -
13 Juni 2014 - 21:00
Gerda Broerse:
Hallo lieve Petra en familie, wat vreselijk leuk om op deze manier contact met elkaar te hebben en wat hebben jullie het leuk met z'n allen. Als ik dit allemaal zie, zou ik zo in de foto's willen duiken en wat een prachtig land is Indonesië. Surabaya, waar jullie nu zijn, is de geboorteplaats van mijn vader.
Nou Peetje, onze bruiloft was gigantisch en ik wenste dat je erbij was geweest. 4 juni zijn wij op huwelijksreis naar Normandië vertrokken en de 12e terug gekomen, maar daar hebben wij het wel over als je terug bent. Wat een mooie foto's allemaal en wat kan je lekker gek doen, kon je niet kiezen met al die brillen op je neus, hihi. Nou Peet geniet nog heerlijk verder van de reis samen met je familie en ik blijf je volgen op deze blog, want ik vind het erg leuk. Nou lieffie tot gauw, dikke knuffels van mij en ik ben trots op je. XXX en groetjes van Jopie -
14 Juni 2014 - 18:36
Babs:
Wat fijn dat jullie toch 1 adres hebben kunnen bezoeken en je de herinneringen weer naar boven hebt voelen borrelen Fer!! Je weer voor even dat kleine jongetje voelen, is ook voor de thuisblijvers heel mooi om te horen. Dat jullie een vrije doorgang kregen om het oude huis te bezichtigen is geen toeval. Prettig te zien en lezen hoe jullie genieten van deze reis. Ben weer erg benieuwd naar jullie volgende belevenissen in Semarang..
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
