Surabaya - Semarang

De trein naar Semarang vertrok pas om 17.15 uit Surabaya tot die tijd konden we doen wat we wilden. Eerst een uitgebreid ontbijt daarna zwemmen in de geweldige zwembad van het hotel tot 12 uur daarna koffers inpakken en tegen
3 uur per taxi naar het station.
Toen de trein reed begon het al te schemeren het werd een langereis nachtelijke reis van vier en een half uur in een koude trein. Pas tegen half elf kwamen we in hotel Quest in Semarang aan.
Quest een mooi hotel waar maar weinig europeanen gebruik van maakten, veel meer chinezen en aziaten.
Maar snel naar bed we hadden de volgende dag afgesproken met fam.. Lepez met Ronald en zijn vrouw Barbara die nu 3 jaar in Semarang wonen.

Na een glorieuze overwinning van het Nederlandselftal op wereldkampioen Spanje tijdens het wk voetbal 2014 kwamen we net optijd voor het ontbijt. De resterende tijd hebben we nog wat omgerommeld want om 14 uur was de afspraak met Ronald. Iest voor de afgesproken tijd stopte onze taxi voor het huis dat in een rustige soort villawijk is gelegen en Ronald kwam ons verwelkomen.
Hun ruime woonkamer dat smaakvol is ingericht grensde aan door een schuifdeur afgescheiden gedeelte waar een muur bestaat uit een rotswand met planten en onder de rots een vijvertje waar goudkooi vissen in zwemmen.
Vervolgens mochten we de verdere indeling van het huis zien, waarna wij besloten Ronald te supporten bij de coachen van zijn kampioens wedstrijd.
Na een kleine wandeling via een alternative route van ongeveer vijf minuten kwamen wij op het voetbal veld waar 2 teams strijden om het kampioenschap 2014 . Het in paars gekleeddde " terbang sa" was de meerdere in deze strijd. Toen de scheidsrechter de wedstrijd beeindigde was de winst voor dat paarse team van Ronald dat met 3 tegen 0 dus ook kampioen is geworden.
Na de wedstrijd zijn we weer bij Ronald en Barbara na gaan praten terwijl Eline hun dochter ons voor zag van een heerlijk glaasje frisdrank.
Als verassing werden wij uitgenodigd om mee uit eten te gaan in een heel bijzonder restaurant, daar zeggen we natuurijk geen nee op, het maakte ons wel nieuwschierig. We bestelden 2 taxi's en Ronald zou dan op de Scooter gaan, op een scooter was nu net de wens van Annemarike en dus ging zij met Ronald brommend naar Kampoeng Laut,
Kampoeng Laut ( zee dorp ) omdat dit een op palen gebouwd dorp is waar op sommige open ruimten op kussens zittend aan tafel wordt gegaan dus niet op stoelen gezeten wordt. Wel zijn er een aantal huisjes waar je een tafel met stoelen zat en gelukkig op een van die huisjes moesten we wachten. Toen we het sein kregen dat wij konden aanschuiven beleefden we de avond van ons leven, middentussen de inheemse bevolking kregen wij een maaltijd die je denk ik niet in een gewoon restaurant kunt bestellen hoe het ook magzijn wij hebben allemaal zitten genieten van de eenvoudige maar zeer smaake maaltijd.
Na deze feestelijk afsluiting van de dag hebben wij Ronald, Barbara en Eline hartelijk bedankt voor deze onvergeetelijke dag die we met hun mochten delen wij zijn het als bijzondere inspirerende dag gaan ervaren. Vermoeid en voldaan nog vol van de nieuwe indrukken gingen we slapen want morgen wachtte ons een bus tocht door Ronald geregeld die ons naar yogya gaat brengen. Daarvoor moeten we eerst met de taxi naar een soort van busstation.
Spannend!!!